|
Szczegóły oferty
|
|
|
|
|
|
|
|
|
TUNEZJA > > SOUSSE
|
|
TUNEZJA - SOUSSE - HOTEL MARABOUT ***
|
Cena oferty zawiera :
Pokój 2-osobowy, osoba dorosła, Opłata lotniskowa, Wyżywienie 2x dziennie (śniadanie-obiadokolacja), Ubezpieczenie bagażu, NW, KL - SIGNAL IDUNA,
Uwagi : Wylot z Warszawy
|
|
|
Treść oferty :
HOTEL MARABOUT
WYBUDOWANY W TRADYCYJNYM STYLU TUNEZYJSKIM , USYTUOWANY PRZY PIASZCZYSTEJ PLAŻY , OTOCZONY PALAMI. DO HISTORYCZNEGO CENTRUM SOUSSE Z MEDINĄ MOŻNA DOJŚĆ W CIĄGU 20 MINUT. W SĄSIEDZTWIE HOTELU ZNAJDUJE SIĘ KASYNO , DYSKOTEKA ORAZ SKLEPY I KAWIARNIE.
WARUNKI MIESZKALNE:
Wszystkie (257) przyjemnie urządzone dwuosobowe pokoje z możliwością dwóch dostawek (pokoje z dwoma dostawkami nie posiadają balkonu) posiadają centralną klimatyzację, łazienkę, TV i telefon.
DO DYSPOZYCJI GOŚCI:
Recepcja, kantor wymiany walut, restauracja, kilka barów, barbecue, fryzjer, kawiarnia mauretańska, sklepik z pamiątkami, bogaty program animacji. Leżaki i parasole przy basenie i na plaży odpłatnie.
UPRAWIANIE SPORTÓW:
Bezpłatnie: basen, kryty basen, boisko dla dzieci.
Odpłatnie: fitness club, masaże, sauna, tenis stołowy, 2 korty tenisowe, sporty wodne na plaży.
WYŻYWIENIE:
W cenie: śniadanie i obiadokolacja w formie szwedzkiego stołu.
|
|
Informacje uzupełniające i państwach :
TUNEZJA
Stolica: Tunis
Powierzchnia: 163.61 tys. km2
Języki: arabski, francuski
Waluta: 1 dinar tunezyjski = 1000 milimów
Ludność: 10 mln. mieszkańców
Czas miejscowy:
Główne miasta: Safiks, Nabul, Arjana, Bizerta, Susa, Kabis
Ustrój: republika
Głowa państwa: prezydent Zine El Abidine Ben Ali
Gęstość zaludnienia: 55 osób na km2
Skład etniczny: Arabowie– 98%, Berberowie– 1%, pozostali– 1%
Podział administracyjny:
23 okręgi: Ariana (al–Arianah), Bajah, Bizerta (Banzart), Bin’Arus, Jundubah, al–Kaf, Mandanin, Monastir (al– Munastir), Nabul, Kabis, Kafsa, al–Qasarayn, Kairuan (al–Qayrawan), Qibili, Safakis, Sidi Bu Zayd, Silinah, Susa, Tatauin, Tawzar, Tunis, Zaghwan oraz obszar SW nie przydzielony do żadnego okręgu
Dostępne opisy miejsc turystycznych:
Bizerta, Chott el Jerid, Djerba, Douz, El Jem, Hammamet, Kairuan, Mahdia, Matmata, Monastir, Nabeul, Port el Kantaoui, Przylądek Bon, Sousse, Tunis
Dostępne wycieczki fakultatywne:
Djerba, Sahara, Sahara z Djerby, Tunis-Kartagina
Tunezja leży w Afryce północnej nad Morzem Śródziemnym. Linia brzegowa kraju jest dobrze rozwinięta, w ląd wcinają się liczne zatoki. Największe z nich to: zatoka Tuniska, Hammamet i Mała Syrta.
Północne wybrzeże jest wysokie, strome i skaliste, natomiast wzdłuż wybrzeża wschodniego ciągną się piaszczyste plaże. W zatokach jest wiele wysp i wysepek m.in. największa i najbardziej znana – Dżerba oraz grupa wysp Kerkenna (Chergui i Gharbi).
Obszar państwa jest wyraźnie podzielony na dwie części: północną – górzystą oraz południową – równinną.
Na północy znajdują się wschodnie krańce Atlasu Tellskiego i Saharyjskiego. Tworzą one dwa równolegle do siebie położone pasma Gór Tunezyjskich oraz Tebessa, z najwyższym szczytem Dżabal asz–Szanabi (1544 m. n.p.m.). Pasma te rozdziela urodzajna wypełniona osadami rzecznymi dolina rzeki Madżara.
W kierunku południowym góry powoli obniżają się przechodząc w przybrzeżną równinę zwaną Sahelem Tunezyjskim. Między obszarem górskim a równiną znajduje się region zwany Stepem Tunezyjskim.
To rozległe obniżenie, w którym leży wielka depresja, jest pozostałością po dawnej zatoce morskiej. Występują tu wysychające okresowo wielkie , zwane szotami. Największy z nich to Szott al – Dżarid.
Południową krainę równin obejmuje pustynna wyżyna Dahar, z niewysokimi pasmami górskimi Ksour i Demer (700 m. n.p.m.).
W kierunku wschodnim rozciąga się nadbrzeżna i lekko pofałdowana nizina Dżafara. Natomiast południowy kraniec zajmują wydmy Wielkiego Ergu Wschodniego, które tworzą pustynię Remel El Abiod.
Klimat Tunezji, zwłaszcza w jej północnej części ma charakter klimatu śródziemnomorskiego, gdzie dominują suche i gorące lata ze średnią temperaturą około 28°C. Zimy są łagodne i wilgotne. Średnia temperatura w Tunisie wynosi około 10° C. pojawia się tylko w górach na północnym wschodzie.
Im dalej na południe tym klimat jest bardziej gorący i suchy. Są tu miejsca gdzie przez kilka lat nie spadnie ani kropla deszczu. Maksymalna odnotowana temperatura to 50°C.
Opad roczny na południu wynosi jedynie 150 mm, przy 1000 mm na północy kraju. Czasem pojawiają się nagłe i silne ulewy powodując wiele zniszczeń. Niekorzystny i uciążliwy jest gorący wiatr znad Sahary – sirocco.
Warunki klimatyczne mają wpływ na sieć rzeczną w Tunezji. Stałych rzek jest tu niewiele. Największą z nich jest Madżara o długości 460 km, której źródła zlokalizowane są w Algierii. Drugą większą rzeką jest Mellane.
Na południu rzeki zwane uedami występują bardzo rzadko i niosą wody jedynie w okresie jesienno– zimowym, po opadach deszczu. Jezior naturalnych praktycznie w Tunezji nie ma nie licząc niewielkich zbiorników powstałych w wyniku odcięcia zatok od morza w północnej i środkowej części wybrzeża.
Wybudowano tu jednak kilka zbiorników sztucznych, np. Sidi Saad na rzece Zeround, Testour na Madżerdzie. Największe słone jeziora – bagna, czyli szoty, to Dżarid o powierzchni 5 tys. km2 i Al – Gharsa. Wśród piasków pustyni spotkać można jednak oazy, które istnieją dzięki dużym zasobom wód podziemnych.
Obszary chronione w Tunezji zajmują jedynie 0,3 % powierzchni państwa. Obejmują one dwa parki narodowe. Są to Dżabal asz – Szanabi z najwyższym szczytem kraju, oraz Zembra i Zembretta– chroniący przybrzeżną faunę i florę. Swoistą atrakcją są również szoty.
Tunezja jest krajem arabskim, w którym państwową religią jest Islam. 99,4 % ludności to Muzułmanie, pozostałą grupę tworzą Chrześcijanie i Żydzi.
Podobnie sprawa przedstawia się w przypadku składu etniczno rasowego. Zdecydowanie dominują tu Arabowie (98%), później Berberowie (1,2%) oraz inni – Włosi, Francuzi i Grecy.
Głównym językiem jest język arabski. Ponadto używany jest francuski, przede wszystkim w handlu i szkolnictwie. Natomiast język berberyjski można usłyszeć jedynie w niewielkich wioskach na południu kraju.
Filarem codziennego życia w Tunezji, podobnie jak w innych państwach islamskich, są modlitwy pięć razy w ciągu dnia. Na każdą z nich wierni wzywani są przez śpiew muzzina. Najważniejsza modlitwa ma miejsce w piątek w południe połączona z kazaniem wygłaszanym przez imama
|
|
|
|
|
|
|
|
